The Natural History of Nautilus. Peter Douglas Ward. Allen and Unwin, Winchester, MA, 1987. xiv, 267 pp., illus. $34.95; Nautilus. The Biology and Paleobiology of a Living Fossil. W. Bruce Saunders and Neil H. Landman, Eds. Plenum, New York, 1988. xxviii, 632 pp., illus., + plates. $95. Topics in Geobiology, vol. 6     

Vermeij GJ 《Science (New York, N.Y.)》1988,240(4855):1074-1075

  相似文献   

Adolescent Mothers in Later Life. Frank F. Furstenberg, Jr., J. Brooks-Gunn, and S. Philip Morgan. Cambridge University Press, New York, 1987. xiv, 204 pp., illus. $27.95. Human Development in Cultural and Historical Contexts     

Mortimer JT 《Science (New York, N.Y.)》1988,240(4855):1060-1061

  相似文献   

Rapid growth of magnesium-carbonate weathering products in a stony meteorite from antarctica     

Jull AJ  Cheng S  Gooding JL  Velbel MA 《Science (New York, N.Y.)》1988,242(4877):417-419

Nesquehonite, a hydrous magnesium carbonate, occurs as a weathering product on the surface of the Antarctic meteorite LEW 85320(H5 chondrite). Antarctic meteorites have resided on the earth for periods of 10(4) to 10(6) years, but the time needed for weathering products to form has been uncertain. Isotopic measurements of delta(13)C and delta(18)O indicate that the nesquehonite formed at near freezing temperatures by reaction of meteoritic minerals with terrestrial water and carbon dioxide. Results from carbon-14 dating suggest that, although the meteorite has been in Antarctica for at least 3.2 x 10(4) to 3.3 x 10(4) years, the nesquehonite formed after A.D.1950.  相似文献   

Famine Early Warning System Wins Its Spurs: Monitoring program that spotted new crisis in Ethiopia sheds temporary status, but more is being asked of it     

Walsh J 《Science (New York, N.Y.)》1988,239(4837):249-250

  相似文献   

Olmec settlement data from la venta, tabasco, Mexico     

Rust WF  Sharer RJ 《Science (New York, N.Y.)》1988,242(4875):102-104

Research at La Venta, a major Olmec center on a low salt dome 12 kilometers from the Gulf Coast has revealed evidence of initial occupation (about 1750 to 1400 B.C.) along levees of the silted-in Río Barí, north of the site core in a transitional estuarine-riverine environment. Between 1400 and 1150 B.C. settlement expanded to nearby La Venta itself, which between 1150 and 800 B.C. developed into a major temple-town complex. Local development peaked at La Venta and along the river levees between 800 and 500 B.C. In this span La Venta headed a local three-tiered site hierarchy as social distinctions expanded to the peripheral Río Barí sites. New excavations show that growth in population size and density at La Venta preceded the development of sociopolitical complexity. These data contradict the traditional organizational reconstruction of Olmec society, the "vacant ceremonial center" model, and provide qualified support for a model that presents riverine resource concentration as a significant factor in the evolution of Olmec civilization.  相似文献   

Species specialization-another perspective          下载免费PDF全文

Anvik JO  Colontino J  Gudmundson J  Hitt ME 《The Canadian veterinary journal. La revue veterinaire canadienne》1988,29(2):111-113

  相似文献   

Releases in israel ofAphelinus perpallidus,a recently introduced parasite of the pecan blackmargined aphid,Monellia caryella     

F Man Sour  M. K. Harris  J. D. Stone  R. Bueno 《Phytoparasitica》1988,16(2):171-174

Six shipments totaling 3452 mummies of the blackmargined aphid,Monellia caryella (Fitch), parasitized withAphelinus perpallidus Gahan, were obtained by air freight during the years 1982-1985 from Texas A&M Research Center, El Paso, Texas. About two-thirds of the mummies did not yield parasites. A colony ofA. perpallidus was established in the laboratory. Under laboratory conditions the percentage of emerged parasites was higher than that in the imported mummies, and the parasite had very limited impact on the aphid population. Field releases of the parasite were made but no establishment ofA. perpallidus was observed through the years.  相似文献   

Additional species of aphidoidea in Israel     

J. Halperin  A. Binazzi  E. Swirski 《Phytoparasitica》1988,16(3):231-237

Data are presented on 25 species of aphids recorded in Israel during the last 25 years. Information is provided on their host plants, localities and dates of collection. The occurrence of 11 of these species has not been reported previously. Three of the species are noxious:Cinara cupressi (Buckton),Monellia caryella (Fitch) andAphis citricola van der Goot (= ?A. spiraecola Patch).  相似文献   

A Streptomyces species identified as the cause of carrot scab     

J. D. Janse 《European journal of plant pathology / European Foundation for Plant Pathology》1988,94(6):303-306

Samenvatting In 1986 werd een ernstige schurft-aantasting bij peen (Daucus carota) gevonden met name in NO-Nederland. Vanuit schurftlesies werd steeds weer eenzelfde type streptomyceet geïsoleerd. In proeven met zeven isolaten van peen en één van aardappel bleek dat deze morfologisch en biochemisch sterk overeen kwamen, terwijl alle isolaten, ook dat van aardappel, pathogeen waren voor peen Amsterdamse bak.De hier onderzochte isolaten komen sterk overeen met een soort die in de literatuur bekend is alsStreptomyces scabies, de veroorzaker van aardappelschurft.S. scabies is echter een ongeldige naam door het ontbreken van een typestam. Zolang er niet een geldig neotype is gepubliceerd kan geen speciesnaam aan deze isolaten worden gegeven. Taxonomisch en nomenclatorisch onderzoek is dus gewenst, evenals onderzoek naar schade, invloed van vruchtwisseling met aardappel en/of andere gewassen en effectieve bestrijding (wellicht door beregening?) van schurft bij peen.  相似文献   

Infection process of Rhizoctonia solani on Solanum tuberosum and effects of granular nematicides     

T. W. Hofman  P. H. J. Jongebloed 《European journal of plant pathology / European Foundation for Plant Pathology》1988,94(5):243-252

The infection process ofRhizoctonia solani AG-3 was studied on potato sprouts, cv. Bintje, in growth chamber trials at 15 °C. Initially hyphae ofR. solani grew predominantly in the longitudinal direction of the sprouts (runner hyphae). They tended to follow the junctions between epidermis cells as was observed by SEM. The hyphae formed side-branches mainly half-way of the subterranean parts of the sprouts. They branched several times with short swollen cells to form infection cushions. Lesions developed only underneath the infection cushions and were first observed five days after inoculation. The necrotic area was proportional to the area covered with infection cushions on the sprouts. Depth of the lesions could extend up to the vascular bundle. Sprouts were colonized only in healthy tissue in the epidermal layer underneath the infection cushion and in necrotic tissue. A few days after appearance of the lesions,R. solani formed brown, uninfective mycelium on and in the circumference of these lesions.Aldicarb did not influence any part of the infection process. Ethoprophos delayed the emergence of sprouts, but increased the number of sprouts per tuber. As soon as sprouts had emerged, growth was considerably promoted by ethoprophos. Ethoprophos delayed the appearance of lesions and reduced their size. Oxamyl showed the same effects to a smaller extent.As the size of lesions appears to be proportional to the size of the infection cushions, any agents that change the size of the infection cushions, such as pesticides or antagonists, may alter the severity of the disease.Samenvatting Het infectieproces vanRhizoctonia solani AG-3 werd bestudeerd op aardappelspruiten, cv. Bintje, in een klimaatcel bij 15C. Aanvankelijk groeide de schimmel met runnerhyfen voornamelijk in de lengterichting van de spruit. Via SEM kon waargenomen worden, dat de hyfen hierbij vooral over de begrenzingen van de epidermiscellen groeiden. Het mycelium vormde veel zijvertakkingen, bestaande uit iets gezwollen korte cellen, welke voornamelijk halverwege op het ondergrondse deel van de spruit gevormd werden. Een dichte massa van deze cellen vormde een infectiekussentje. Lesies, welke vanaf vijf dagen na inoculatie werden waargenomen, bevonden zich slechts onder spruitoppervlak bezet met infectiekussentjes. De lesiegrootte was recht evenredig met het spruitoppervlak dat bezet was met infectiekussentjes. De diepte van de lesies reikte tot aan de vaatbundels. De spruit werd alleen door de schimmel gekoloniseerd in gezond epidermisweefsel onder het infectiekussentje en in necrotisch weefsel. Enkele dagen na verschijning van lesies vormde R.solani bruin, niet infectieus, mycelium op en rondom de lesies.Aldicarb had geen effect op het infectieproces. Ethoprophos vertraagde de opkomst en verhoogde het aantal tot ontwikkeling gekomen spruiten per knol in gestoomd zand. Direct na opkomst had ethoprophos echter een sterk groeistimulerend effect. Ethoprophos vertraagde de lesievorming en reduceerde de lesiegrootte, vergeleken met onbehandelde planten. Oxamyl vertoonde deze effecten in geringere mate.Daar de lesiegrootte direct gecorreleerd blijkt met de grootte van het infectiekussentje, mag verwacht worden dat elke beïnvloeding van de ontwikkeling van het mycelium van R.solani, bijvoorbeeld door pesticiden of antagonisten, een verandering van de lesiegrootte ten gevolge heeft.  相似文献