A Streptomyces species identified as the cause of carrot scab     

J. D. Janse 《European journal of plant pathology / European Foundation for Plant Pathology》1988,94(6):303-306

Samenvatting In 1986 werd een ernstige schurft-aantasting bij peen (Daucus carota) gevonden met name in NO-Nederland. Vanuit schurftlesies werd steeds weer eenzelfde type streptomyceet geïsoleerd. In proeven met zeven isolaten van peen en één van aardappel bleek dat deze morfologisch en biochemisch sterk overeen kwamen, terwijl alle isolaten, ook dat van aardappel, pathogeen waren voor peen Amsterdamse bak.De hier onderzochte isolaten komen sterk overeen met een soort die in de literatuur bekend is alsStreptomyces scabies, de veroorzaker van aardappelschurft.S. scabies is echter een ongeldige naam door het ontbreken van een typestam. Zolang er niet een geldig neotype is gepubliceerd kan geen speciesnaam aan deze isolaten worden gegeven. Taxonomisch en nomenclatorisch onderzoek is dus gewenst, evenals onderzoek naar schade, invloed van vruchtwisseling met aardappel en/of andere gewassen en effectieve bestrijding (wellicht door beregening?) van schurft bij peen.  相似文献   

Infection process of Rhizoctonia solani on Solanum tuberosum and effects of granular nematicides     

T. W. Hofman  P. H. J. Jongebloed 《European journal of plant pathology / European Foundation for Plant Pathology》1988,94(5):243-252

The infection process ofRhizoctonia solani AG-3 was studied on potato sprouts, cv. Bintje, in growth chamber trials at 15 °C. Initially hyphae ofR. solani grew predominantly in the longitudinal direction of the sprouts (runner hyphae). They tended to follow the junctions between epidermis cells as was observed by SEM. The hyphae formed side-branches mainly half-way of the subterranean parts of the sprouts. They branched several times with short swollen cells to form infection cushions. Lesions developed only underneath the infection cushions and were first observed five days after inoculation. The necrotic area was proportional to the area covered with infection cushions on the sprouts. Depth of the lesions could extend up to the vascular bundle. Sprouts were colonized only in healthy tissue in the epidermal layer underneath the infection cushion and in necrotic tissue. A few days after appearance of the lesions,R. solani formed brown, uninfective mycelium on and in the circumference of these lesions.Aldicarb did not influence any part of the infection process. Ethoprophos delayed the emergence of sprouts, but increased the number of sprouts per tuber. As soon as sprouts had emerged, growth was considerably promoted by ethoprophos. Ethoprophos delayed the appearance of lesions and reduced their size. Oxamyl showed the same effects to a smaller extent.As the size of lesions appears to be proportional to the size of the infection cushions, any agents that change the size of the infection cushions, such as pesticides or antagonists, may alter the severity of the disease.Samenvatting Het infectieproces vanRhizoctonia solani AG-3 werd bestudeerd op aardappelspruiten, cv. Bintje, in een klimaatcel bij 15C. Aanvankelijk groeide de schimmel met runnerhyfen voornamelijk in de lengterichting van de spruit. Via SEM kon waargenomen worden, dat de hyfen hierbij vooral over de begrenzingen van de epidermiscellen groeiden. Het mycelium vormde veel zijvertakkingen, bestaande uit iets gezwollen korte cellen, welke voornamelijk halverwege op het ondergrondse deel van de spruit gevormd werden. Een dichte massa van deze cellen vormde een infectiekussentje. Lesies, welke vanaf vijf dagen na inoculatie werden waargenomen, bevonden zich slechts onder spruitoppervlak bezet met infectiekussentjes. De lesiegrootte was recht evenredig met het spruitoppervlak dat bezet was met infectiekussentjes. De diepte van de lesies reikte tot aan de vaatbundels. De spruit werd alleen door de schimmel gekoloniseerd in gezond epidermisweefsel onder het infectiekussentje en in necrotisch weefsel. Enkele dagen na verschijning van lesies vormde R.solani bruin, niet infectieus, mycelium op en rondom de lesies.Aldicarb had geen effect op het infectieproces. Ethoprophos vertraagde de opkomst en verhoogde het aantal tot ontwikkeling gekomen spruiten per knol in gestoomd zand. Direct na opkomst had ethoprophos echter een sterk groeistimulerend effect. Ethoprophos vertraagde de lesievorming en reduceerde de lesiegrootte, vergeleken met onbehandelde planten. Oxamyl vertoonde deze effecten in geringere mate.Daar de lesiegrootte direct gecorreleerd blijkt met de grootte van het infectiekussentje, mag verwacht worden dat elke beïnvloeding van de ontwikkeling van het mycelium van R.solani, bijvoorbeeld door pesticiden of antagonisten, een verandering van de lesiegrootte ten gevolge heeft.  相似文献   

Estimating dispersibility of Acer,Fraxinus and Tilia in fragmented landscapes from patterns of seedling establishment     

W. Carter Johnson 《Landscape Ecology》1988,1(3):175-187

Relative dispersibility of Tilia americana L., Acer saccharum Marsh. and Fraxinus pennsylvanica Marsh, was inferred from the ratio among species-specific regression coefficients () computed from seedling density-distance plots. Density counts were made in spatially-uniform old fields adjacent to single seed sources or monotypic fencerows. Resultant seedling shadow curves approximate the negative exponential form expected for many seeds (log y=a–X). This basic curve shape fit species of differing dispersibility, dispersal under a range of wind directions and one-year-old or all-aged cohorts. The ratios of were 1:2.6:3.2 for Tilia, Acer and Fraxinus, respectively, in order of increasing dispersibility. Vegetation patches isolated from seed sources by several hundred meters or more should have extremely low input of seeds, especially Tilia and Acer.The finding that Fraxinus disperses farther than Acer was unexpected, since the samaras of the former have faster terminal velocities. The relationship can be explained by better performance of Fraxinus samaras in the stronger winds experienced by trees in open landscapes, poorer formation of the samara abscission layer, and release of samaras following leaf abscission and during the winter when winds are the strongest. Both the samara plan and dispersal phenology need to be considered in estimating relative dispersibility among species.  相似文献   

Sociology and Scientism. The American Quest for Objectivity, 1880-1940. Robert C. Bannister. University of North Carolina Press, Chapel Hill, 1987. x, 301 pp. $29.95     

Laslett B 《Science (New York, N.Y.)》1988,240(4860):1803

  相似文献   

Secularization and technology: the restoration of perfection     

Blaine BB 《Science (New York, N.Y.)》1988,239(4843):1041-1042

  相似文献   

When good proofs go bad     

Cipra BA 《Science (New York, N.Y.)》1988,240(4857):1276

  相似文献   

Host-microbe interactions: virulence mechanisms of bacterial pathogens     

Onderdonk AB 《Science (New York, N.Y.)》1988,240(4857):1352-1360

  相似文献   

The relationship between high-temperature superconductivity and the fractional quantum Hall effect     

Laughlin RB 《Science (New York, N.Y.)》1988,242(4878):525-533

The case is made that the spin-liquid state of a Mott insulator, hypothesized to exist by Anderson and identified by him as the correct context for discussing high-temperature superconductors, occurs in these materials and exhibits the principles of fractional quantization identified in the fractional quantum Hall effect. The most important of these is that particles carrying a fraction of an elementary quantum number, in this case spin, attract one another by a powerful gauge force, which can lead to a new kind of superconductivity. The temperature scale for the superconductivity is set by an energy gap in the spin-wave spectrum, which is also the fundamental measure of how "liquid" the spins are.  相似文献   

To Have and Have Knot: When Are Knots Alike?: Knots might seem like a silly toy for grown men, but these mathematicians aren't just stringing people along. Their result ties up some 80-year-old loose ends     

Cipra BA 《Science (New York, N.Y.)》1988,241(4871):1291-1292

  相似文献   

U.s. Nuclear power in the next twenty years     

Spinrad BI 《Science (New York, N.Y.)》1988,239(4841):707-708

  相似文献