我国牧草种植成本收益变化与比较     

石自忠  王明利  胡向东  崔姹 《草业科学》2017,34(4)

本研究以牧草种植户牧草及粮食作物的调研数据为基础,计算出2010-2014年主要牧草和粮食作物的成本收益基本信息,对其变化进行统计分析,并对各作物的成本收益进行比较。分析发现,2014年苜蓿(Medicago sativa)的经济效益有所下降;黑麦草(Lolium perenne)和青贮玉米(Zea mays)的纯收益和收益率有所增长;苜蓿的纯收益和收益率要高于黑麦草和青贮玉米;马铃薯(Solanum tuberosum)和苜蓿的经济效益更具优势,种植小麦(Triticum aestivum)经济效益较差;黑麦草和青贮玉米人工和土地成本更高,苜蓿水电费最高。建议调整农业产业结构,推行"粮+经+饲+草"四元种植结构,全面扶持牧草产业发展,建立健全牧草生产资料补贴制度。  相似文献   

野生大豆资源的研究现状与发展前景     

王有福  朱飞宇  刘卉秋  罗佳 《现代农业科技》2021,23(23)

本文对野生大豆种质资源的起源、新型应用、以及未来发展进行了阐述。对其遗传性状进行了简单分析,并从国内分布的地理位置、种质资源发展所需要面对的一些问题进行了探讨。为野生大豆资源的相关研究提供参考。  相似文献   

云南野生食用菌生态休闲观光旅游探索     

宋良鹤 《中国食用菌》2020,(3):189-192

得天独厚的地理环境和悠久的野生食用菌历史,奠定了云南野生食用菌的重要地位与属性,云南也逐渐将野生食用菌资源纳入到生态休闲观光旅游的范畴,并成为云南旅游经济新的增长点。结合云南的野生食用菌栽培及旅游模式开发的现状,发现云南在野生食用菌生态休闲观光旅游探索上存在的问题,通过对问题的分析与解决,对云南野生食用菌的生态休闲观光旅游建设具有一定的指导意义。  相似文献   

野大麦人工栽培驯化试验   总被引：1，自引：0，他引：1  

董卫民  李阜憬 《草业科学》1992,9(5):38-39

  相似文献   

苎麻属野生种的光反应类型研究   总被引：4，自引：1，他引：3  

潘其辉 《中国麻业》2004,26(3):105-109

对苎麻属11个野生种资源进行了10h、13h、16h光照处理，在不同光长条件下，表现出短光照生育期缩短、长光照生育期延长；短光照生育期延长、长光照生育期缩短；长、短光照生育期都延长；长、短光照生育期都缩短四个类型，并且不同光照时间对不同的生殖生长期有不同的影响，生长发育的积温差异较大。  相似文献   

伊维速克对普氏野马寄生虫的驱虫效果   总被引：1，自引：0，他引：1  

张赫凡 《野生动物》2006,27(3):49-49,48

使用伊维速克（伊维菌素制剂）对普氏野马进行驱虫，驱虫效果很好，与以前用的各种伊维菌素相比效果相近，但必需重复用药才能有明显效果。  相似文献   

硝酸还原酶与氮素利用的关系及其在作物遗传育种中的应用(综述)     

孙宝启  李玉京 《中国农业大学学报》1993,(3):29-34

本文综述了硝酸还原酶与氮素利用的关系及其遗传特性和在作物育种中应用的某些最新进展。氮吸收、利用等性状的生理和遗传特性极其复杂,受环境影响很大,对其进行遗传改良需考虑多种指标。对硝酸还原酶活性(NRA)与品质性状和产量的关系的争论很多,有些研究表明 NRA 可作为品质、产量性状的选择指标,有些则相反。逆境条件下 NRA 的变化非常敏感,NRA 可能与抗逆性有关。  相似文献   

全国甘蔗野生种质资源的采集和考察   总被引：6，自引：1，他引：5  

何顺长  杨清辉  肖风迥  张发春  何丽莲 《亚热带农业研究》1994,(1)

１９８５～１９９３年在全国进行了甘蔗野生种质资源的采集和考察。采集到甘蔗亚族（Ｓａｃｃｈａｒｉｎａｅ）内９个属１８个种的无性系共８２４份，种植在云南农业大学校园内（昆明黑龙潭），建立了甘蔗资源圃。考察了甘蔗属（Ｓａｃｃｈａｒｕｍ）、蔗茅属（Ｅｒｉａｎｔｈｕｓ）、河八王属（Ｎａｒｅｎｇａ）和芒属（Ｍｉｓｃａｎｔｈｕｓ）中主要野生种的地理分布、开花期、形态特征、繁殖方式、生态适应性、锤度和种质流失的情况。探明了割手密（Ｓ．ｓｐｏｎｔａｎｅｕｍＬ．）和斑茅（Ｓ．ａｒｕｎｄｉｎａｃｅｕｍＲｅｔｚ）的开花期与原产地纬度和海拔的相关，探索了割手密与蔗茅（Ｅ．ｆｕｌｖｕｓＮｅｅｓ）茎秆锤度与地理分布的联系。  相似文献   

Demography of Abutilon theoprasti and Setaria faberi in three crop rotation systems     

A H HEGGENSTALLER  & M LIEBMAN 《Weed Research》2006,46(2):138-151

Field experiments were conducted to characterize the demography of Abutilon theophrasti and Setaria faberi in a conventionally managed 2‐year (maize/soya bean) rotation, and in 3‐year (maize/soya bean/triticale + red clover) and 4‐year (maize/soya bean/triticale + lucerne/lucerne) rotations managed with 72% and 79% lower herbicide inputs respectively. Rates of weed seedling recruitment, seedling survival and adult plant fecundity were determined for populations in each phase of each rotation and used to calculate annual rates of weed population change, Δ. In both years of the study, Δ for A. theophrasti populations declined or remained stable in all three rotation systems. Despite greater rates of seedling survival and fecundity in maize and soya bean in the 3‐ and 4‐year rotations, increases in Δ for A. theophrasti populations were prevented in these systems because of low fecundity in triticale and low seedling survival and fecundity in lucerne. For Setaria faberi populations, Δ remained stable in the 2‐year rotation, increased in the 3‐year rotation in both years, and increased in the 4‐year rotation in 1 year. The results of this study indicate that when herbicide use is reduced, rotations that include triticale and lucerne can facilitate the suppression of A. theophrasti. Rotations that include lucerne can contribute to restraining S. faberi population growth, given adequate levels of seedling mortality in this crop.  相似文献   

Resistance to yellow rust in Triticum dicoccoides. II. Crosses with resistant Triticum dicoccoides sel. G-25     

Z. K. Gerechter-Amitai  Adriana Grama  C. H. Van Silfhout  Frida Kleitman 《European journal of plant pathology / European Foundation for Plant Pathology》1989,95(2):79-83

A comparison was made between the genes in 29 new selections of wild emmer wheat resistant to yellow rust over wide geographic areas and the previously extensively studied selectionTriticum dicoccoides G-25. In 23 selections the resistance may be conferred by 1 dominant gene; these include 11 selections in which the gene is different from the dominant gene in sel. G-25 and two others in which the genes were closely linked or allelic to the gene in G-25, differing from sel. G-25 by race-specificity. Two dominant genes different from the gene in sel. G-25, seem to be present in one selection. In five selections the resistance may be conferred by one or two recessive genes, including three instances in which the recessive gene was associated with a dominat gene. Our findings show that at least 19 out of the 29 selections studied possess genes which are different from the gene inT. dicoccoides sel. G-25.Samenvatting In dit onderzoek werden 29 nieuwe resistente wilde-emmer selecties (Triticum dicoccoides) gekruist met de reeds uitvoerig bestudeerde resistente selectie G-25, om na te gaan of de resistentie van de nieuwe selecties wordt veroorzaakt door genen op dezelfde locus als het dominante gen in sel. G-25 of dat er andere loci bij zijn betrokken. De ouders, de F₁-en F₂-populaties van een bepaalade selectie werden in het kiemplantstadium getoetst met één Israëlisch gele-roest isolaat van fysio 2E0 of van fysio 2E18. In de uitsplitsende F₂-populaties werden de niet-sporulerende planten als resistent beschouwd en de sporulerende als vatbaar.In de F₂-populaties van 12 herkomsten werden geen vatbare planten gevonden, hetgeen er op duidt dat de resistentie wordt veroorzaakt door een gen op dezelfde locus als het gen in G-25 of door een gen dat neuw gekoppeld is aan het gen in G-25. Voor twee van deze herkomsten kan op basis van een fysio-specifieke interactie worden vastgesteld dat de resistentie berust op allelen die verschillen van het allel in sel. G-25. In 11 herkomsten werd een uitsplitsing voor twee dominante gene gevonden (RS=151), waarbij het tweede dominante gen uit de getoetste nieuwe selectie afkomstig is. De aanwezigheid van twee dominante genen verschillend van het gen in sel. G-25 werd gevonden in één herkomst (631). In de overige vijf selecties bleek de resistentie te worden veroorzaakt door één of twee recessieve genen waarnaast in drie gevallen ook nog een dominant gen werd gevonden.De resultaten tonen aan dat tenminste 19 van de 29 bestudeerde selecties resistentiegenen bezitten die verschillen van het gen inT. dicoccoides sel. G-25. Slechts in twee van deze selecties kan het gen allel zijn met het gen in sel. G-25.  相似文献